Margaret Atwood „Oryks i Derkacz”, czyli kochanie, zabiłem dzieciaki [recenzja]

Postapo to specyficzny podgatunek. Można zrobić z niego sensacyjną strzelankę z mutantami w tle, nostalgiczną opowieść o samotności albo… jasny i wyraźny przepis na koniec cywilizacji. Tak ja zrobiła Margaret Atwood w Oryksie i Derkaczu.

Siergiej Niedorub „Czerwony Wariant”, czyli tam i z powrotem [recenzja]

Kolejna książka z bodaj najpopularniejszego cyklu postapo w Polsce, nie jest łatwa w ocenie. Z jednej strony czyta się ją doskonale: jest wciągająca, akcja toczy się wartko, a całość jest po prostu przyjemna. Z drugiej – nie da się ukryć, że w Uniwersum Metro pojawiały się już stanowczo lepsze pozycje.

Szymun Wroczek „Metro 2035 – Piter. Wojna”, czyli powrót autora marnotrawnego

7 lat temu czytałam Piter – jedną z pierwszych książek z Uniwersum Metro 2033, jakie ukazały się w Rosji i pierwszą w Polsce. Wtedy nie byłam zachwycona. Lektura była nijaka, chaotyczna i raczej mało wciągająca. Ale minęło trochę czasu, więc dałam Szymunowi Wroczkowi drugą szansę. I w sumie nie żałuję – Piter. Wojna to bardzo przyjemna lektura; może nie idealna, ale fanom serii na pewno się spodoba.

TOP 13. Najciekawsze książki postapokaliptyczne, czyli nie tylko wybuch nuklearny

Postapo – czyli nurt książek o tym, co zadziało się po końcu świata – od kilku lat nie traci na popularności. Sama mam dla nich w sercu ciepłe miejsce, mimo częstej wtórności motywów. Poniżej – moje osobiste TOP 13 powieści postapokaliptycznych, które wychodzą poza ramy typowej nuklearnej zagłady i ataku zombie.