Czytanie klasycznych powieści jeszcze zahaczających o epokę wiktoriańską jest dla mnie zawsze ciekawym przeżyciem estetycznym i kulturowym. Nie inaczej było w przypadku Ayeshy. Powrotu Onej – jednej z najważniejszych klasycznych książek fantastycznych. Czytaj dalej „Henry R. Haggard „Ayesha. Powrót Onej”, czyli powrót do przeszłości”
Krążąc po internetach w poszukiwaniu ciekawych komiksów natknęłam się zupełnym przypadkiem na prawdziwą perełkę: webtoon Magician koreanki Kim Sarae, dostępny za darmo po angielsku. Czytaj dalej „Magician, czyli epickie fantasy w koreańskim webtoonie”
7 lat temu czytałam Piter – jedną z pierwszych książek z Uniwersum Metro 2033, jakie ukazały się w Rosji i pierwszą w Polsce. Wtedy nie byłam zachwycona. Lektura była nijaka, chaotyczna i raczej mało wciągająca. Ale minęło trochę czasu, więc dałam Szymunowi Wroczkowi drugą szansę. I w sumie nie żałuję – Piter. Wojna to bardzo przyjemna lektura; może nie idealna, ale fanom serii na pewno się spodoba. Czytaj dalej „Szymun Wroczek „Metro 2035 – Piter. Wojna”, czyli powrót autora marnotrawnego”
Kwiecień miesiącem szpitali i komiksów! Książek przeczytałam niewiele, za to komiksy były grane na okrągło. Czytaj dalej „Kwiecień – podsumowanie”
Przez te nieszczęsne komiksy i sprawy okołostudenckie nie mam za wiele czasu na książki, ale w ramach higieny literackiej zrobiłam taki mały wpis o okładkach. Wyciągnęłam dawne polskie wydania (starałam się pierwsze) lubianych lub wyczekiwanych przeze mnie pozycji fantastycznych i porównałam z nowymi. Różnica bywa kolosalna 😉
Czytaj dalej „Książki kiedyś, książki dziś – porównanie okładek”
Już dawno przekonałam się, że czytniki i aplikacje do czytania są nie tylko wygodne, ale też dają dostęp do ogromu bezpłatnych opowiadań i książek. I to nie tylko klasyki, która już trafiła do wolnego dostępu, ale także świeżynek: pojedynczych tekstów i całych antologii. Także fantastyki. Czytaj dalej „Polska fantastyka za darmo – jest tego na pęczki [LISTA]”
Studia filologiczne, wbrew obiegowej opinii, nauczyły mnie kilku przydatnych w życiu rzeczy. Jedną z nich jest umiejętność docenienia i umieszczenia w odpowiednim kontekście tekstu kultury nawet wtedy, gdy po prostu mi się nie podoba. Szklane pszczoły nie są takie złe, ale nie porwały mnie specjalnie – jednak polecę je z czystym sumieniem. Już tłumaczę. Czytaj dalej „Ernst Jünger „Szklane pszczoły” – doceniam, ale nie zachwyca [recenzja]”
blog o literaturze z wąsem
Blog autorski
trylobity, dinozaury i mamuty
*GASP*
by Iwona Magdalena
Mangowo i okołomangowo - zaprasza Frydzia
Lucjan o książkach i nie tylko
Recenzujemy książki
" If you smile while doing it, that means you're doing the right thing"
