Czasem tekst, który nie do końca nam się podoba, kupuje nas niezwykłym pomysłem i wizją. Tak jest z The Only Harmless Great Thing, mikropowieścią Brooke Bolander, która zgarnęła pokaźny stos nominacji i nagród w USA. Czytaj dalej „Brooke Bolander „The Only Harmless Great Thing”, czyli opowieści, słonie i kopalnia uranu”
Naomi Novik to autorka, której portfolio nie jest może zbyt obszerne, za to przemyślane – dzięki cyklowi Temeraire zbudowała sobie markę fantastycznej baśniopisarki, a pierwsza samodzielna powieść, Wybrana, podbiła serca czytelników na całym świecie. Dlaczego? Czytaj dalej „Naomi Novik „Wybrana”, czyli był sobie czarodziej, był sobie las [recenzja]”
W wakacje ubiegłego roku Uncanny Magazine wydał kolejny numer temtyczny, tym razem o dinozaurach. Oczywiście, że musiałam go mieć! I wy też powinniście – już tłumaczę, dlaczego. Czytaj dalej „„Uncanny Magazine” #23, czyli o najnowszej dinofantastyce słów kilka [recenzja]”
Chciałam dziś na chwilkę wrócić do swojej guilty pleasure – serii Dworów Sarah J. Maas. Dwór szronu i blasku gwiazd ukazał się chwilę temu, ale nadal nie mogę przejść do porządku dziennego nad niektórymi… opiniami. Bo co się dzieje, gdy oczekiwania fandomu zderzają się z wizją autora? Z miejsca zaznaczę, że opinia – jak nazwa wskazuje – jest subiektywna i własna, więc nie chcę krytykować fanów czy autorów recenzji … Czytaj dalej Sarah J. Maas „Dwór szronu i blasku gwiazd”, czyli czego fani nie lubią [recenzja]
Jeśli jest jakiś pisarz, który nigdy mnie nie zawiódł i którym jestem zachwycona od pierwszego zdania, to jest to Jakub Małecki. Jego Rdza – którą w końcu miałam czas przeczytać – to kolejna literacka perełka. Czytaj dalej „Jakub Małecki „Rdza”, czyli zanurz się [recenzja]”
W ostatnich tygodniach wciągnęłam słabo napisaną, ale milutką (i darmową) książkę: pierwszy tom serii urban fantasy Moon Marked, Wolf’s Bane. Czytaj dalej „Aimee Easterling „Wolf’s Bane”, czyli dobrze, że za darmo [recenzja]”
Emocje nieco opadły, więc mogę na spokojnie napisać kilka słów o szeroko ostatnio omawianym filmie: Alita: Battle Angel. Słów raczej negatywnych, ale nie do końca. Czytaj dalej „„Alita: Battle Angel”, czyli takie ładne, takie głupie [recenzja]”
Masajowie uważają, iż mycie wodą naczyń do mleka daje mleku przykry zapach; dlatego myją te naczynia w krowim moczu. Za Kopalińskim
blog o literaturze z wąsem
Blog autorski
trylobity, dinozaury i mamuty
Zapraszam do czytania mojej mangi
*GASP*
by Iwona Magdalena
Mangowo i okołomangowo - zaprasza Frydzia
Lucjan o książkach i nie tylko
Recenzujemy książki
