7 najciekawszych bohaterów romantycznych w…. young adult

Literatura młodzieżowa od kilku już lat skupia się na rodzaju, który określamy z angielska young adult – to książki przeznaczone dla młodego czytelnika, według większości źródeł mającego 15-25 lat, sięgające bardzo często do fantastyki (zwłaszcza dystopii), romansu i powieści obyczajowej z naciskiem na poruszanie problematyki dorastania. I wiele w nich z klasycznego romantyzmu.

Kiedyś nazwalibyśmy je po prostu powieściami młodzieżowymi, zdaje się jednak, że w pobieżnym internetowym dyskursie w Polsce termin “young adult” odnosi się raczej do książek skłaniających się ku fantastyce, a “młodzieżówka” – do obyczaju i przygodówek.

YA to nowy romantyzm – mniej więcej

Czytam bardzo dużo YA – można powiedzieć, że jestem fanką tego typu powieści. Uderzyło mnie, jak bardzo bohaterowie tych historii podobni są do klasycznych, paradoksalnie znienawidzonych przez licealistów bohaterów romantycznych z utworów Byrona, Poego, Mickiewicza czy Goethego. Tak naprawdę gdzie nie spojrzeć, widzimy postaci rodem z Cierpień młodego Wertera, Wichrowych wzgórz albo Giaura.

Heathcliff w wykonaniu Toma Hardy’ego

Może pamiętacie, ale w czasach romantyzmu powstało kilka typów bohaterów gatunkowych: byroniczny, werteryczny, reneiczny… Różniły się one szczegółami, poziomem “mroczności”, często też motywacją, ale można pokusić się o stworzenie wspólnego “modelu romantycznego” wspólnego dla wszystkich:

• wyobraźnia, artystyczna wrażliwość odróżniające bohatera od innych ludzi
• ogromna emocjonalność
• wybitna inteligencja
• tragiczne doświadczenia, które decydują o jego losach (najczęściej niespełniona lub utracona miłość, ale nie tylko)
• bunt wobec rzeczywistości i jej opresyjnych zasad
• wyalienowanie
• niejednoznaczność moralna

Mimo ciągłych prób szkolnych ekspertów od programu nauczania, usiłujących obrzydzić uczniom literaturę, tego typu bohater wyraźnie wpasowuje się idealnie w gusta młodych czytelników, często utożsamiających się z nim, gdyż sami właśnie przeżywają “wiek buntu”. A w YA postaci romantycznych tego typu jest aż nadto – poniżej przedstawię moim zdaniem najciekawsze.

Uwaga! We wpisie mogą się pojawić spoilery!

7 najciekawszych bohaterów romantycznych w young adult

1. Yarvi (Morze Drzazg, Joe Abercrombie)

Kaleki, wrażliwy, wyjątkowo inteligentny nastolatek, który – zamiast poświęcić się nauce – musi zasiąść na tronie po śmierci ojca i starszego brata. W świecie wojowników, wśród których hierarchię ustala siła, a nie spryt, jest samotny i opuszczony jak ostatnia pochodnia w czasie sztormu. Powoli odnajduje się w nowej sytuacji i zyskuje sojuszniczkę – a może i ukochaną?

Zostaje jednak zdradzony, prawie ginie i trafia do niewoli – trudy i upokorzenia, których dozna, przekują wszelkie jego ambicje w narzędzie zemsty. Chłodna kalkulacja, ogromna inteligencja i zdolności psychologicznego manipulowania ludźmi będą jego bronią w zaplanowanej na wiele, wiele lat odpłacie za krzywdy wyrządzone jemu i jego ludowi. Brzmi znajomo? Zerknijcie na Konrada Wallenroda.

Yarvi na okładce edycji limitowanej Half a King, wyd. Subterranean Press

2. Rhysand (Dwór cierni i róż, Sarah J. Maas)

Mroczny książę Dworu Nocy to idealny przykład bohatera romantycznego. Potężny, wrażliwy, inteligentny, poświęca się dla dobra swojego ludu, przyjmując jednocześnie pozę zimnego cynika. W dzieciństwie przeżył traumę, częściowo jej powodem była jego odmienność (jest mieszanego pochodzenia), częściowo utrata rodziny. Odsuwa swoje uczucia na dalszy tor, żeby móc dokonać większego dzieła – jak typowy Wallenrod.

Najpierw jest to ochrona jego poddanych przed Amaranthą, złą czarownicą, wysłanniczką króla Hybernii. Potem cierpi z powodu Wielkiej Nieszczęśliwej Miłości do głównej bohaterki – Feyry – ale nie wykonuje żadnego ruchu mającego w jakikolwiek sposób przywiązać do niego dziewczynę uczuciowo; zamiast tego stawia się na pozycji Tego Złego, by uratować jej życie i umożliwić szczęśliwy żywot u boku Tamlina. W końcu, obok innych zajęć, stara się utrzymać przy życiu utopijne miasto, w którym wszyscy są szczęśliwi, i jednocześnie wspiera ideę równości fae wysokiego rodu oraz innych władających magią stworzeń.

Dodajmy do tego, że – jak bohater wyjęty z dramatów Byrona – cierpi w samotności, lubuje się we wpatrywaniu się ciemnym okiem w niebo, spacerach/przelotach w romantycznej scenerii i od czasu do czasu daje ponieść się okrutnym porywom serca (na przykład podrzyna gardło wrogowi). Jest też odpowiednio mroczny i liryczny, żeby wpasować się idealnie w kategorię.

Rhysand – znalezisko z Pinteresta

3. Arin (Niezwyciężona, Marie Rutkoski)

Herran został podbity przez wojowniczych Valorian, a lata później Arin – szlachecki syn wzięty w niewolę – sprzedany jako zdolny kowal młodej Kestrel, córce generała, ktory kierował podbojem. Arin jest jednym z głównych przywódców rodzącej się rebelii Herrańczyków, ale w pewnym momencie staje przed trudnym wyborem: konflikt tragiczny między powinnością wobec zniewolonego ludu a miłością do Kestrel – córki wroga – rozdziera go niemal na dwoje.

To strasznie interesująca postać: wybitna jednostka na czele narodu (dosłownie), wyróżniająca się przymiotami ducha i ciała, która poświęciła wszystko zemście, ale traci rozum w obliczu miłości (tragicznej zresztą). Arn stawia dla niej na szali wszystko, co osiągnął dla zniewolonych Herrańczykow, nie zabijając Kestrel, lawirując pomiędzy zdradą a lojalnością, traktując dziewczynę jak księżniczkę w swojej zamkniętej posiadłości, a gdy uwięziona ucieka – wpada w rozpacz i niemal roznosi w drzazgi otoczenie. To taki Kordian: młody, porywczy, autodestrukcyjny.

Typowy Arin według fanek w internetach

4. Darrow (Red Rising, Pierce Brown)

Moja ostatnia literacka fascynacja: młody chłopak, który stał się narzędziem walki z opresją i zemsty na rasie panów. Początkowo w ogóle walką klasową niezainteresowany, mimo tragicznych warunków, w których przyszło żyć Czerwonym, jego kaście, zmienia perspektywę po skazaniu na śmierć jego młodziutkiej żony. Jak byronowy Giaur: poświęca się, idąc na szafot, by uczcić pamięć ukochanej, a cudem przeżywszy, poprzysięga zemstę i podporządkowuje jej całe życie (dosłownie: jego ciało zostaje zmienione nawet na poziomie komórkowym). Napędzają go tylko gniew, żal i zemsta. Nawet gdy dopadają go moralne wątpliwości i staje w obliczu wyborów, których wolałby nie dokonywać (czy splamić ręce krwią pobratymca?), zemsta popycha go do działania,a chłopak nie patrzy na konsekwencje. Dalej, Darrow, rzuć ten system na kolana!

Tak, to ten sam bohater w dwóch wersjach. Darrow dosłownie zmienił się nie do poznania dla sprawy. Znalezisko z Tumblra, autorka: Coralie Judènot

5. Ronan (Król Kruków, Maggie Stiefvater)

Jeden z bohaterów serii o poszukiwaniach grobowca mitycznego króla, moim zdaniem nieco niedoceniany. Ronan targany jest emocjami, które przekraczają jego zdolności katalizowania: otoczenie postrzega go jako mrocznego, agresywnego i definitywnie złego chłopaka. Jego bunt wynika z tragicznych przeżyć: ojciec Ronana został brutalnie zamordowany i to on znalazł jego ciało.

Wrażliwy, inteligentny chłopak sobie z tym nie radzi, nie jest w stanie odnaleźć swojego miejsca w społeczeństwie. Nie pomagają mu też toksyczna relacja z bratem oraz powoli odkrywana homoseksualność. Jednocześnie do tych “przyziemnych” problemów dochodzi jeden ponadnaturalny: Ronan jest w stanie przywoływać do prawdziwego świata przedmioty i istoty ze swoich snów. Nic dziwnego, że chłopak jawi się czytelnikom jak bardzo agresywna wersja Wertera Goethego lub Heathcliffa Brontë: tragiczny bohater, odrzucony i odizolowany przez otoczenie, nieradzący sobie z własną psychiką, skłaniający się ku samobójstwu lub innemu sposobowi autodestrukcji.

6. Nathan (Zła krew, Sally Green)

Przyznam, że nie wiem, czy Nathan tu do końca pasuje: to raczej antybohater, którego trudno jednoznacznie zaklasyfikować. W społeczności czarodziejów i czarowników Wielkiej Brytanii wystawał jak złamany palec: mieszaniec, odrzucony przez otoczenie, szykanowany i torturowany. W końcu udaje mu się uciec, trafia pod skrzydła ludzi, którzy pomagają mu zrozumieć funkcjonowanie emocji – i przytłoczony nimi, nie umie się poruszać w labiryncie uczuć. Jednocześnie staje się jedną z kluczowych postaci buntu wobec opresyjnej polityki czarodziejów z Wielkiej Brytanii, rozlewającej się na całą Europę. Ostatecznie jego nowoodkryta wrażliwość zostaje, cóż, zmiażdżona bezlitośnie najpierw poprzez zmuszanie go do okrutnych akcji (twój ojciec cię jednak kocha? Zjedz jego serce!), a następnie odebranie wszystkiego, co kochał. Kojarzy mi się nieodmiennie z Gustawem/Konradem z Dziadów czy – uwaga – Quasimodo z Katedry Marii Panny w Paryżu. 

Autorka fanartu: Monica Antonie Meineche

7. Serafina (Serafina, Rachel Hartman)

Artystka, która żyje muzyką, wrażliwa dziewczyna, która doświadcza tragicznej miłości, w końcu potwór, który nie może ukazać ludziom swojego prawdziwego oblicza: pół-smok z ciałem częściowo pokrytym łuskami. Serafina trafia na królewski dwór i w obliczu zbliżającego się konfliktu zmuszona jest ujawnić swoją tożsamość i walczyć o pokój. Jednocześnie jej uczucie do księcia Luciana, chociaż odwzajemnione, skazane jest na porażkę: książę został zaręczony z księżniczką Glisseldą, która przy okazji jest przyjaciółką Serafiny. Tragiczny konflikt uczucia i powinności nie wpływa dobrze ani na dziewczynę, ani na sytuację w kraju – Serafina poświęca więc swoje dobro dla  większej sprawy.

Niemiecka okładka świetnie oddaje dramatyzm postaci.

---

To moi ulubieni bohaterowie tego typu (niejedyni, ale bardzo zapadający w pamięć). Powieści młodzieżowe są ich po prostu pełne! 🙂